Terug in Thailand

Inmiddels is het einde in zicht en zijn we weer terug in Thailand. Nog twee weken en dan is het gedaan met afdingen, diarree, hurktoiletten en lange reisdagen. Helaas gaan we dan ook wel een hoop missen: zon, zee, strand, eten,en alle vrijheid die bij het reizen hoort.

We schreven ons laatste reisverslag in Ubud in Indonesie. We hadden hier nog een dag over en toen zijn we de omgeving gaan ontdekken op de scooter. Onze eerste stop was bij prachtige rijstterrassen. Weer wat anders dan die we gezien hadden in Sa Pa in Vietnam maar ook deze waren prachtig. Ze waren omringd door palmbomen en we konden er doorheen lopen. Heel leuk was dat, avonturiers dat we zijn, we ook een kijkje aan de andere kant van de berg gingen nemen. Dit wat andere toeristen blijkbaar te ver vonden, we hadden nu een mooi sprookjesachtig stuk voor ons alleen! Vervolgens reden we verder op zoek naar Kopi Luwak (de duurste koffie ter wereld!). Het begon alleen wel erg hard te regenen en zo kwamen we terecht bij een heel mooi lunchtentje, hoewel het meer een luxe restaurant was. Hier hebben we heerlijk gegeten en voor we het wisten stonden we ineens in een kruidentuin, waar we een rondleiding kregen en waar ons werd verteld bij welke kwalen welke kruiden je kan gebruiken. Ze begon dan ook gelijk met Citrusspray op Lou haar benen te spuiten, aangezien die ondertussen vol zaten met bulten. Als afsluiter hadden we nog een heerlijke thee proeverij. Ondertussen was de regen gestopt en gingen we verder met onze zoektocht naar Kopi Luwak. Dit is zoals eerder gezegd dus de duurste koffie ter wereld, maar het proces is dan ook erg bijzonder. Aangekomen bij de koffieplantage werd ons goed verteld wat deze koffie zo duur maakt. De katachtige Luwak selecteert alleen de beste besjes van de koffieplant, die hij vervolgens opeet, in zijn maag het grootste deel verwerkt, waarna alleen de bonen weer worden uitgepoept. Deze bonen worden verzameld om te verwerken tot koffieboon. Een smakelijk proces ja. Uiteraard hebben wij even geproefd of deze koffie daadwerkelijk zo bijzonder is. Gelukkig geen poepsmaak, maar het was een prima koffie! Ook hier kregen we trouwens nog een thee proeverij erbij, erg leuk. Door de regenbuien heen hebben we ook nog een vulkaan weten te bezichtigen vanaf een mooi uitzichtpunt. Door de vele wolken was het uitzicht echter ietwat teleurstellend, en na de lange tocht was het ook weer tijd om terug te gaan naar Ubud. 

Na Ubud hebben wij Padangbai bezocht. Dit plaatsje in het oosten van Bali wordt voor velen alleen gebruikt om te vertrekken richting de Gili eilanden in Lombok. Wij hadden nog wat tijd en besloten daarom om hier twee nachten te blijven. We hebben hier twee leuke dagen gehad, met live-muziek, spekkoek (die overigens 's nachts is aangetast door ,wij vrezen, een rat..) en onze eerste rendang. Vanuit hier gingen we richting Gili Air. Een van de drie bekende eilanden van Lombok. Hier vonden we een mega bungalow in een hele mooie tuin, waar we drie nachten hebben geslapen. Als het aan de eigenaar lag echter niet, die had onze bungalow de laatste avond eigenlijk al verhuurd aan onze buren..gelukkig maakte het voor ons, zijn brotha en sista, niet uit. We zijn mooi gebleven! Op de Gili's is er geen autoverkeer, wat we na die maanden wel even lekker vonden. Wel hebben ze hier paard en wagen, maar wij hebben alles te voet gedaan. Op dit eiland weten ze alleen niet wat een calzone pizza is, en laat dat nou net de favoriet van Jas zijn..Eerst kreeg hij een platte pizza seafood. Jas vertelde hem dat hij geen seafood pizza had besteld en toen was het toch ineens kip. Volgens de kaart was de calzone echter vegetarisch en is een calzone waar ook ter wereld een dubbelgevouwen pizza. Dit was hun serveren van een calzone en de kip kreeg je er gratis bij. De tomaat was er inmiddels al afgehaald, maar toen besloten we toch maar om de pizza niet te nemen. Die pizza ging vervolgens direct door, zonder tomaat dus en met onze vork er nog in, naar de buren. We hebben het maar bij de pizza van Lou gelaten en om de rekening gevraagd. De jongen had voor zichzelf maar bepaald dat het wisselgeld fooi was, en kwam dus niet meer terug. Na deze rare actie vonden wij echter dat hij geen cent fooi verdiende, dus vroegen we waar ons geld bleef. Er bleek geen wisselgeld te zijn, dus vroeg hij of we dan wat water wilde hebben...Toen we ook hier niet mee akkoord gingen was er 5 seconden later ineens toch wisselgeld. Jas heeft nog even bij de buren gegeten en we hebben ons nog even verbaasd wat er zojuist was gebeurd. 

De volgende dag zijn we gaan snorkelen. Je kan hier zo de zee inlopen, waarna je na even zwemmen kan genieten van een prachtige onderwaterwereld. We hebben weer veel mooie vissen en koraal gezien. Jas heeft onderwater zelfs twee vriendjes gemaakt. Twee kleine visjes bleven maar achter hem aanzwemmen en als hij even aan het uitrusten was, zwommen ze steeds tegen zijn duikbril op. Uiteindelijk hebben ze hem helemaal gevolgd totdat we het water uitgingen, waar we afscheid van ze hebben genomen. 

Vanuit Gili Air zijn we naar Gili Meno gegaan. Dit is het kleinste en tevens rustigste eiland van de drie. De eerste dag hebben we hier een rondje gelopen op het eiland en gelegen op de mooie witte stranden aan het helderblauwe water. Bij aankomst in onze bungalow wachtte ons een levendige verrassing. Meerdere zelfs: kakkerlakken! De eigenaar van de bungalows kwam ze met de blote hand even weghalen, maar na de zoveelste kakkerlak waren we blij dat we naar een andere kamer mochten verhuizen. Helaas viel ook de stroom nog eens uit, waardoor de fan het ook niet meer deed, zodat het bloedheet was in de kamer. Gelukkig kregen we de volgende dag als troost een airco! 

Ook hier hebben we weer snorkels gehuurd, want hier zou je namelijk schildpadden kunnen spotten. Op zoek naar leuke, kleine, lieve schildpadjes, begon Jas ineens keihard door zijn snorkel te roepen dat hij er een gevonden had. En wat voor een! Een schildpad van bijna een meter die rustig voor ons uit zwom, wat een gaaf gezicht!  Later op de dag zagen we er nog een, naast weer alle mooie vissen. Die onderwaterwereld bevalt ons wel. 's Avonds heeft Jas alsnog genoten van een calzone pizza, op dit eiland weten ze wel hoe het moet.

Na de eilanden was het tijd voor de rest van Lombok. Onze eerste plek was Senggigi, waar we verbleven bij Anna, die in haar Villa Manis 1 bungalow verhuurde inclusief huishond Kiki. Dit was erg gezellig. Ook hier hebben we weer een scooter gehuurd en zijn de door de prachtige natuur van Lombok gereden. Veel mooie uitzichten over mooie stranden vol met palmbomen. Tevens hebben we twee watervallen bezocht waaronder we bij allebei konden zwemmen. Ook dat kon weer van onze reis to-do-list af! De dag eindigde met een prachtige zonsondergang op een verlaten strand. Van sommige dagen hoop je dat ze nooit voorbij gaan, en dit was er zo eentje. 
Omdat we zo gek zijn op het Indonesische eten, hebben we nog een kookcursus gevolgd. We hebben onwijs veel eten gemaakt, heel erg lekker en we kregen les van een hele lieve mevrouw. Wederom een geslaagde dag! We kunnen onze familie nu helemaal verwennen thuis ;).

Buiten de kust wilden we ook iets van het binnenland van Lombok zien. Dit deden we in Tetebatu, een dorpje gelegen aan de voet van de Rinjani vulkaan. Dit dorpje was tien jaar geleden een echte toeristische trekpleister, maar daar is nu weinig meer van over. We waren dan ook de enige die hier heen gingen en we liepen daar wederom rond als soort wereldsterren. Al waren veel kinderen ook wel bang voor ons, ' bestaan er ook blanke mensen?'. Waar we van dichtbij alleen wat geluiden hoorden achter bomen en huizen, durfden ze, wanneer we een stukje verder doorgelopen waren,  ineens wel ' hello!' te roepen. We hebben hier een gave tocht door de jungle gedaan met een lokale gids. We hebben weer prachtige natuur gezien, met veel apen in de bomen en een mooie waterval. Op enig moment was er alleen een bloedzuiger tussen Jas zijn tenen gekropen, met bloed tot gevolg maar volgens de gids was er niks aan de hand en daar vertrouwden we dan maar op. Wel fijn dat we iemand meehadden tijdens deze tocht. Met zijn tweeen waren we nooit zo ver gelopen, en hadden we dus ook nooit zoveel moois kunnen zien. Na onze tocht hebben we bij de gids thuis nog een 'bakkie' gedronken. Hierna verder nog wat rondgereden in de omgeving met onze scooter, tot we ineens een lekke band kregen. Zonder ook maar een woord te hebben gewisseld, hadden we tien minuten later wel een nieuwe band, voor weinig geld. We gingen terug naar onze bungalow, waarvan de eigenaar een paar jaar in Hoofddorp had gewoond en daardoor nog best goed Nederlands kon spreken. Tijdens ons gesprek vertelde hij dat hij die zaterdag met een bandje ging optreden in Kuta. Onze volgende bestemming was ook Kuta, dus zijn we zaterdag naar de Gecko bar gegaan waar we meteen werden verwelkomd door de band: 'Welcome Jasper and Louise!', leuk om die jongen hier weer te zien. De band was erg leuk, en Lou heeft nog een deuntje mee moeten zingen ( 'and every little thing, is gonna be alright!') terwijl Jas zich strategisch had opgesloten op het toilet. Wie niet kan zingen, moet slim zijn. 

In Kuta zelf hebben we nog wat mooie stranden bezocht en hebben we wederom een surfles gehad, van Arie en Aban. Toen Lou vertelde dat haar vader en hij dezelfde naam delen, heeft hij de hele dag goed op ' zijn dochter' gepast. De golven waren dit keer een stuk kleiner dan in Nusa Lembongan, waardoor het ook een stuk beter ging om op het board te staan. Ook hebben we via deze jongens wat fijne muziektips gekregen, zodat we bij deze muziek altijd aan onze tijd in Indonesie zullen denken. Onze tijd zat er in Indonesie helaas weer op en we gingen weer terug naar onze eerste land van de reis: Thailand! Indonesie was een geweldig land en we willen hier zeker nog een keer terugkomen!

In hoog tempo hebben we gezorgd dat we in een luxe resort op Koh Lanta zaten. Er moest namelijk een verjaardag worden gevierd: Jas werd 27! We hebben zijn verjaardag aan het zwembad van ons resort gevierd, met lekker eten, veel biertjes en een mooie zonsondergang. Jas zag hier wel een traditie in... Op Koh Lanta hebben we vooral genoten van de zon en zwemmen, een paar heerlijke dagen!

Zoals jullie misschien gemerkt hebben, althans, wij wel, zijn we de laatste tijd vooral aan het genieten van de zon. We zijn alle mooie momenten nog even aan het herbeleven en aan het verwerken. We genieten nog even van onze laatste weken in 'vrijheid' op de stranden van Zuid-Thailand. Vanuit hier kruipen we langzaam weer omhoog terug naar Bangkok. We horen alweer dat ze daar de plannen aan het maken zijn voor een welkomstcomité, net zoals bij onze aankomst. Wat dat betreft is het cirkeltje dan wel echt rond!

Foto's proberen we op een later moment te uploaden, de computer werkt nu even niet mee. 

Liefs (en tot snel!),

Lou en Jas