De laatste twee weken en weer wennen aan thuis..

Inmiddels zijn we alweer weer wat weken thuis en is het "gewone leven" voor ons allang weer begonnen. En wat was het moeilijk om weer te wennen aan het thuis zijn na zulke fantastische maanden in Azië samen! We kijken met alleen maar mooie herinneringen terug aan onze tijd daar en missen het stiekem nog steeds elke dag wel een beetje... Lou is vandaag begonnen aan haar nieuwe baan en Jas is alweer een tijdje in de weer met van alles en nog wat. Gelukkig is het weer, op de eerste drie dagen na terugkomst na, heel goed in Nederland zodat we langzaam een beetje af kunnen kicken van alle zon.

Na ons laatste reisverhaal zaten we nog twee dagen is Ao Nang. Hier hebben we de eerste dag een flink stuk over het strand gewandeld. Er is hier een erg groot verschil tussen eb en vloed en bij eb konden we dan ook op een heel breed strand lopen. We werden vergezeld door honderden lopende schelpen en krabbetjes in alle soorten en maten, was erg grappig om te zien. s'Middags nog even op de foto met een local, ze kunnen hier maar niet wennen aan al die westerlingen blijkbaar. De tweede dag zijn we naar Railay beach gegaan, een strandje wat alleen te bereiken is met de boot. We wilden graag naar het Phra Nang Cave beach want dit moest het mooiste strandje zijn. Onderweg daarheen kwamen we eerst langs bij de Prinses Cave, een grot vol met piemels. Ja je leest het goed: piemels! Er doen verschillende verhalen de ronde waarvoor dit precies is maar raar vonden wij het wel, gelukkig was het wel goed voor een mooie foto reportage. Eenmaal aangekomen bij ons strandje waren we eerst een beetje teleurgesteld. Erg klein en onwijs veel mensen namelijk, gelukkig veranderde dit snel. Het water trok weer terug en de meeste mensen gingen weer door, op naar de volgende eilandjes in de omgeving. Wat over bleef was ineens een heel mooi wit strand met prachtig blauw water en maar een handjevol mensen. Een heerlijke dag gehad hier en afgesloten met een drankje bij een heel luxe resort. Twee drankjes voor negen euro, we konden vast weer een beetje wennen aan de Nederlandse maatstaven haha! Op de terugweg naar onze boot moesten we nog even alle apen ontwijken die echt overal vandaan kwamen en gingen we weer terug naar Ao Nang. Hier hebben we s'Avonds nog even leuk in een straattentje gegeten en even zitten praten met twee Fransen, was weer heerlijk en gezellig. We gaan ons wel steeds meer beseffen hoe erg we dit gaan missen..

De volgende dag wachten ons een lange tocht op weg naar het volgende eiland: Koh Samui. Het was ons het dagje wel, we hebben ongeveer al het mogelijk vervoer gehad en het duurde dan ook de hele dag. We namen, eenmaal aangekomen, onze intrek in het Samui Beach Resort. Dit was een tip van een vriendin van Lou die hier een paar weken geleden gezeten heeft. Bij het uitpakken van onze tassen had Jas wel sterk het idee dat er ergens onderweg iemand in zijn tas gezeten had. Alles lag overhoop in zijn tas en wat papieren waren gescheurd. Gelukkig zat alles van waarde in de rugzak die we bij ons hadden en er was dus bijna niks weg, alleen heel gek een boxershort. Een naar idee maar gelukkig zijn we dus niks kwijt geraakt. Op Samui hebben we vooral op het strand gelegen (direct aan ons resort) en veel gegeten op leuke marktjes. Wij zaten op een rustig plekje maar een stukje verderop was het wel flink toeristisch en waren er vooral heel veel massagesalons (hoopten we dan maar..) en ook de foute paaldansclubs met daarbij behorende oude-vieze-westerse mannetjes. Helaas ook een reden voor sommige mensen om naar dit soort landen te komen...

Voordat we alweer terug moesten naar Bangkok hadden we nog een stop op Koh Tao. En dit niet zomaar, hier gingen we namelijk onze PADI halen. We zijn drie dagen met een Nederlandse duikschool en een kleine groepje Nederlanders steeds de zee op geweest en hebben veel geleerd en gedoken. Het duiken hoort zeker bij de vele hoogtepunten van de reis want wat is het gaaf! We kregen les van een gezellige, stevig gebouwde Brabantse nicht Robin die voor erg veel sfeer zorgde. Op de eerste dag hadden we vooral wat herhaling van wat we tijdens onze introductieduik op Nusa Lembongan hebben gehad. Iets wat we alleen niet geleerd hadden was het sein voor kapotte zwembroek. Robin bleek zijn lokaas namelijk uitgeworpen te hebben zonder het zelf door te hebben en probeer dat maar is uit te leggen onder water! We zijn veel opgetrokken met onze medecursisten en hebben echt wat gezellige dagen gehad. We hadden een broer en een zus uit De Lier in het Westland en nog een meisje die in totaal een jaar aan het reizen was. We hadden ook flink wat theorie maar gelukkig zou iedereen het wel halen, daar werd wel voor gezorgd. Zo stonden we na drie dagen ineens met een PADI rijker en kijken we nu al uit naar onze volgende duiklocatie! De laatste dag hier nog de allerlaatste stranddag gehad, morgen vertrekken we naar Bangkok en zitten we alweer bijna in het vliegtuig, snik snik.

De volgende dag kwamen we zoals gezegd na 4,5 maand weer terug in Bangkok. We kenden nog veel dingen van ons eerste bezoek en zaten ook in hetzelfde buurtje. Dit keer alleen wel een iets luxer hotel. De onrust in Bangkok was weer flink toegenomen, ook dat herkende we nog van de eerste keer, maar wederom hebben wij hier echt bijna niks van gemerkt. Het enige was dat de avondklok ingesteld was dat er voor zorgde dat we wat vroeger naar bed moesten. Komen we in ieder geval weer uitgerust terug in Nederland. We zijn twee volle dagen eindelijk leuke spullen en kleding gaan kopen op de weekendmarkt. Onderweg hebben we namelijk zoveel leuks gezien alleen konden we steeds niets meenemen. Dat hebben we dit weekend in ieder geval dubbel en dwars goed gemaakt haha!

En dan is daar ineens het moment dat we onze tas weer staan in te pakken, ditmaal alleen voor de vlucht terug naar huis. Wat een gek gevoel. Iets waar we al twee jaar naar uitkeken en vierenhalve maand vol hoogtepunten zijn dan ineens voorbij. In het vliegtuig werden we voor de laatste maal nog een keer verwend met onwijs veel eten en dan is daar ineens het moment dat je je familie weer in het echt ziet en dat je onwijs veel zou willen vertellen maar je geen idee hebt waar je moet beginnen. Het was wel fijn en leuk om iedereen weer te zien, gek ook hoe snel dat weer normaal is. Na Schiphol via het hier zo gestructureerde verkeer naar ons huis. Wat is alles ineens weer anders dan met Azie! Thuis werden we opgewacht door Eva, onze huurster die al die tijd in ons huisje gezeten heeft. We waren erg blij met haar, volgens ons hadden we geen beter iemand kunnen vinden. We voelde ons alleen nog wel een beetje te gast bij haar dan dat we ons thuis voelden en dat heeft ook wel een paar dagen geduurd. De katten hadden onze lange afwezigheid gelukkig snel vergeven en grepen elke mogelijkheid aan om op schoot te komen liggen. De familie had emmers vol met lekkers neergezet en de eerste dagen was het steeds weer een verrassing wat we gingen eten en drinken, erg grappig. Na twee dagen hadden we alweer ons eerste feestje in het Paard bij Splendid. We waren nog wel erg moe maar het was ook wel weer erg leuk om iedereen te zien!

Wat hebben we een heerlijke tijd gehad en wat denken we er nog vaak aan terug. Stiekem maken we alweer plannen voor onze volgende trip maar eerst gaan we genieten van onze familie en vrienden, de leuke dingen hier en de zomer in Nederland.

En om maar even de woorden van Sem te pikken: We zijn niet verdrietig omdat het over is maar we zijn blij dat we het hebben meegemaakt!